Prądnice szeregowe mają uzwojenie wzbudzenia połączone w szereg z uzwojeniem twornika . Podczas biegu jałowego prądnica daje tylko niewielką SEM, wzbudzaną przez magnetyzm szczątkowy, w miarę zaś wzrostu obciążenia wzrasta strumień magnetyczny biegunów oraz wzrasta napięcie . Prądnice tego rodzaju są stosowane, gdy obciążenie ma stałą wartość.
Prądnice szeregowo-bocznikowe mają na biegunach głównych dwa uzwojenia wzbudzenia: bocznikowe, wykonane z dużej liczby zwojów z cienkiego drutu, przyłączone do szczotek twornika oraz szeregowe, które składa się z małej liczby zwojów o dużym przekroju i jest włączone w szereg z uzwojeniem twornika. Prądnice te przy biegu jałowym mają charakterystykę napięciową podobną do prądnic bocznikujących, gdyż wtedy uzwojenie szeregowe nie bierze udziału w wytwarzaniu strumienia magnesującego. Przy obciążeniu prądnicy napięcie wzbudzenia wytwarzane przez uzwojenie bocznikowe maleje, ale uzwojenie szeregowe wywołuje przyrost napięcia w miarę wzrostu obciążenia prądnicy. Przez dobór liczby zwojów obu uzwojeń można uzyskać odpowiednią charakterystykę obciążenia. W urządzeniach elektrycznych występują spadki napięcia w linii elektrycznej, która łączy prądnicę z odbiornikami i wartość tych spadków jest proporcjonalna do obciążenia. Z tego względu napięcie u odbiorcy będzie się zmieniało zależnie od obciążenia, chociaż na zaciskach prądnicy szeregowo-bocznikowej napięcie może mieć wartość stałą. Wobec tego, w celu, utrzymania stałego napięcia u odbiorcy, należy powiększyć liczbę zwojów uzwojenia szeregowego o tyle, aby wzrost napięcia na zaciskach prądnicy zrównoważył spadek napięcia w przewodach sieci zasilającej.
Prądnice szeregowo-bocznikowe są stosowane w przypadkach, gdy włączanie i wyłączanie poszczególnych odbiorników może spowodować duże wahania napięcia. Zmiana napięcia prądnicy od biegu jałowego do pełnego obciążenia znamionowego wynosi ok. 3 do 4%.